Anne Thoss
Locatie 1: Voormalige Gemeentehuis
In een kist kun je dingen opbergen die belangrijk voor je zijn. Je kunt er ook iets in verstoppen. De ‘beeldkisten’ van Anne Thoss bevatten waarnemingen, herinneringen en gedachten, ingebed in lagen hars. Ze zijn zowel ongrijpbaar als onontkoombaar aanwezig. Prikkeldraad waarachter mensen leefden en leden; steden van steen waar mensen wonen. Of zijn ze er gevangen? Een kistje met tientallen wijzerplaten: evenzovele herinneringen aan geleefde tijd, voorzien van de vraag of die tijd ook ruimte bood te leven.
Het zijn beelden waarmee Thoss niet heel erg blij is. Ze belichamen oorlog, verwoesting, het onleefbaar maken van de wereld. Als flarden verschijnen ze ongrijpbaar tussen de lagen giethars. Heden en verleden zijn met elkaar verbonden. De buitenzijde van de kistjes is aangetast, alsof datgene wat erin besloten ligt is zich door de huid naar buiten dringt. We kunnen de kistjes gesloten houden. We kunnen ze ook openen en wat erin bewaard is aankijken. En daarmee onszelf en de wereld beter leren kennen. Wie weet is dat aanleiding om het soms anders te doen?