Jan Verschueren
Locaties 8: Tuin Jongsma | Locatie 9: Tuin Archeologisch Museum
Jan Verschueren maakt assemblages van roestig metaal, waarin meestal een mannenfiguur voorkomt met een hoofd dat iets weg heeft van een doodskop. Hij personifieert zowel het leven als de dood. De combinatie relativeert al te hoge pretenties. De menselijke ambitie is weliswaar oneindig, maar beperkingen bepalen ons lot. Met zijn vaste speler in de hoofdrol schept Verschueren steeds nieuwe, verrassende situaties. Vaak plaatst hij zijn hoofdpersonen in een machine, zoals een auto of een vliegtuig. Zelfverzekerd zit hij dan achter het stuur, maar als toeschouwer vragen wij ons af of die positie terecht is.
Op luchtig ironische wijze confronteert Verschuren zijn publiek ook in andere beelden met de spanning tussen ambitie en beperking. Als hij zijn hoofdpersoon een hoge paal laat beklimmen die in een subtiele balans op een wiel staat, dringt zich de gedachte op ‘Wat gebeurt er als die man de top bereikt?’. Verschueren zet in zijn bijdragen aan ‘Plaatsbepaling’ de mens terug op de plek die hij denkt te hebben verlaten, maar waar hij onlosmakelijk mee verbonden is.