Pim Palsgraaf
Locatie 1: Voormalige Gemeentehuis
De opgezette dieren in de beelden van Pim hebben een pure schoonheid die verleidt en geruststelt. Het hertje dat zich heeft geposteerd op een rots van lukraak gestapelde huizen is prachtig. Maar het oogt angstig, alsof het geen raad weet met de bouwsels die begonnen zijn zich te nestelen op de flanken van het dier. Zo ook de andere dieren die overwoekerd worden door huizen en andere door mensen gemaakte bouwsels die zich als kankergezwellen meester maken van het leven dat aan hen vooraf ging.
Naast en ondanks onze inzet voor natuurbehoud zijn fauna en flora veelal productiemiddelen die zich bij voorkeur moeten voegen naar wat wij nodig denken te hebben. In het woekeren van de stedelijke structuren dat Palsgraaf toont, zit echter ook een parallel met de natuur. Die kan immers ook grenzeloos uitdijen. Maar er is een verschil. In de natuur bestaat er in principe een balans, mits de cyclus niet wordt verstoord of onderbroken. De mens echter laat onherstelbare sporen na. Of is de natuur zo sterk dat zij uiteindelijk – in welke vorm dan ook – de mens zal overleven?