‘A Primitive Holding Two Sticks’ (2018)
Foto: Robert Soroko

°1990
Als rietpluimen wiegen de dingen hier, dunne vellen hout, in de greep van magere, doorbuigende, ijzeren staanders. Draaidingen zijn het ook. Uit elkaar genomen, liggen de sculpturen als iele potloodlijnen mooi geordend naast elkaar te rusten of te mediteren. Eenmaal in elkaar geschoven, gaan ze draaien en keren, proberen ze staande te blijven, niet te kantelen of uiteen te vallen. Het is een precair overeind blijven, dat hier gestalte krijgt, als een Oosters lichaamdenker die nu nog op één been staat, maar straks hoopt te zweven. Of zweven de dingen al? En zijn het alleen onze breinen en lijven die zo zwaar zijn?