‘Hula’ (2015)
Staal, motor, lint van koolstofvezel
Foto: Zoro Feigl

°1983
Een samengaan van kracht en gezwindheid, treffen we hier aan, een omarmen van de natuur, voor zover dit mogelijk is, en een kanaliseren van haar onstuimigheid, een soort van temmen, eigenlijk, en dan weer niet, want de opgeroepen gratie en beweeglijkheid wordt niet bevroren, niet vastgelegd in een stijve notitie: de tekening is eeuwig veranderlijk (schijnbaar toch, als de ontelbare verschijningsvormen van de diepe krachten, die altijd dezelfde blijven, maar zich ongewild altijd anders in de wereld duwen). ‘Een zweepslag’, zei iemand, ‘een sierlijk turnster,’ zei een ander iemand, ‘een Verloren ruimte van Guy Mees in nieuwe dimensies geslingerd, zei een derde, ‘de ongrijpbaarheid vorm gegeven,’ zei een vierde, ‘bevrijdend en bedreigend’.